แต่ละประเทศมีความต้องการทางตลาดแรงงานที่ไม่เหมือนกัน และภารกิจอย่างหนึ่งในการเจรจาทางสังคมของประเทศต่าง ๆ ในเอเซียแปซิฟิก คือการหาสมดุลที่ดีที่สุดระหว่างการใช้แรงงานพลเมืองและแรงงานข้ามชาติ ไม่ว่าผลของการเจรจาทางสังคมนั้นจะเป็นอย่างไร ทั้งฝ่ายสนับสนุนและฝ่ายคัดค้านการย้ายถิ่นฐานแรงงานในระดับนานาชาติก็มีความเห็นพ้องกันในอย่างน้อยหนึ่งเรื่อง คือ ทุกฝ่ายจะได้รับประโยชน์จากการย้ายถิ่นฐานแรงงานที่เป็นไปตามระเบียบกฏเกณฑ์ที่กำหนด ซึ่งมีนัยว่าการหาประโยชน์จากแรงงานข้ามชาติทั้งทีจดทะเบียนและไม่จดทะเบียนั้นมิใช่สิ่งที่จะกระทำได้